ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ: Η ΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

Από σήμερα και σε τακτική βάση θα ασχοληθούμε με την Αυτοάμυνα και την Αυτοπροστασία. Η αυτοάμυνα είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα το οποίο δυστυχώς πολλές φορές αντιμετωπίζεται πολύ επιφανειακά και «εμπορικά» από κάποιους ανεύθυνους «ειδικούς» οι οποίοι είτε αγνοούν, είτε παραβλέπουν τις πολύ σοβαρές συνέπειες (φυσικές-σωματικές, ψυχολογικές, νομικές) που έχει η λάθος αντιμετώπισή του. Ας δούμε όμως τι είναι Αυτοάμυνα με βάση αυτά που λέει ο νομοθέτης.  Ο νομικός ορισμός της άμυνάς δίνεται στο άρθρο 22 του Ποινικού Κώδικα και είναι ο εξής:
«Άμυνα είναι η αναγκαία προσβολή του επιτιθέμενου στην οποία προβαίνει το άτομο, για να υπερασπισθεί τον εαυτό του ή άλλον από άδικη και παρούσα επίθεση που στρέφεται εναντίον τους». (ΠΚ άρθρο 22 παρ.2)
Εδώ οι λέξεις –κλειδιά είναι δύο: άδικη και παρούσα. Η άμυνα αποτελεί λόγο άρσης του άδικου χαρακτήρα μιας πράξης. Αυτό συμβαίνει γιατί ο νομοθέτης θεωρεί ότι «το δίκαιο δεν είναι υποχρεωμένο να υποχωρεί μπροστά στο άδικο». Έτσι δεν μπορούμε να επικαλεστούμε νόμιμη αυτοάμυνα όταν με την συμπεριφορά μας έχουμε προκαλέσει κάποια φασαρία ενώ θα μπορούσαμε να την είχαμε αποφύγει .Παρούσα είναι η επίθεση που επίκειται ή βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και δεν είναι νόμιμη άμυνα το να ανταποδώσουμε μία επίθεση που δικαίως ή αδίκως έχουμε δεχτεί πριν από π.χ. 10 ημέρες. Σε επόμενη δημοσίευση θα μιλήσουμε για τις νομικές συνέπειες.

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Leave a Reply